تاثیر بیماری کرونا برروی "مغز"

هر چه بیشتر شواهد نشان می دهد که افراد مبتلا به COVID-19 از اثرات شناختی مانند مه مغز و خستگی رنج می برند.

مه مغزی چیست؟

مه مغزی می‌تواند این حس را به فرد بدهد که انگار فرایند تفکر، درک و فهم و به خاطر سپاری آنگونه که باید عمل نمی‌کنند. علمکردهای گوناگونی از مغز ممکن است تحت تاثیر مه مغزی قرار بگیرند، شامل:

. حافظه که اجازه می‌دهد اطلاعات ذخیره شده و بازخوانی شوند

. توانایی استفاده و درک زبان

. پردازش اطلاعات که به فهم و تمرکز کمک می‌کند

. مهارت‌های بصری و فضایی مورد استفاده در طراحی، شناخت اشکال و جهت یابی

. توانایی محاسبه

. توانایی‌های عملکرد اجرایی مورد استفاده برای سازماندهی، شناسایی، حل مسئله و برنامه ریزی 

اگر یک یا چند عملکرد دچار اختلال شود، فرد ممکن است در درک و فهم دچار مشکل شده و تمرکز کردن برایش با مشکل روبرو شود، چیزهایی را فراموش کند و دچار خستگی ذهنی شود.

 محققان در حال کشف دلیل این امر هستند.

ویروس SARS-CoV-2 ، مانند بسیاری از ویروس های قبل از آن ، تاثیرات مخربی بر روی مغز دارد.

در مطالعه ای که در 16 دسامبر در Nature Neuroscience منتشر شد ، محققان دریافتند که پروتئین سنبله ، که اغلب به عنوان بازوهای قرمز ویروس نشان داده می شود ، می تواند از سد  خونی مغز در موش عبور کند. این نشان می دهد که SARS-CoV-2 ، علت COVID-19 ، می تواند به مغز وارد شود.

پروتئین سنبله که اغلب پروتئین S۱ نامیده می‌شود، محل ورود ویروس را تعیین می‌کند و مهار پروتئین اتصال‌دهنده را برعهده دارد. ویلیام ا. بنکس ، استاد پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن و پزشک و پژوهشگر سیستم مراقبت از جانبازان Puget Sound ، گفت:تاثیر مستقیم ویروس برروی سلول هایی از بدن انجام می شود که پروتئین اتصال دهنده، توانایی شناسایی و چسبیدن به آن سلول ها را داشته باشد.

ویلیام ا. بنکس گف:  پروتئین های اتصال دهنده مانند S1 معمولاً به دلیل جدا شدن از ویروس و ایجاد التهاب ، به خودی خود باعث آسیب می شوند. وی ادامه داد: پروتئین S1 احتمالاً باعث ترشح سیتوكین ها و محصولات التهابی در مغز می شود.

در محافل علمی ، التهاب شدید ناشی از عفونت COVID-19 را طوفان سیتوکین می نامند. سیستم ایمنی بدن ، با دیدن ویروس و پروتئین های آن ، در تلاش برای از بین بردن ویروس مهاجم واکنش بیش از حد نشان می دهد. فرد آلوده دچار مه مغز ، خستگی و سایر مسائل شناختی می شود.

بنکس و تیم او این واکنش را با ویروس HIV مشاهده کردند و می خواستند ببینند که آیا این اتفاق مشابه با SARS CoV-2 نیز رخ می دهد یا خیر.

بنکس گفت که پروتئین S1 در SARS-CoV2 و پروتئین gp 120 در HIV-1 عملکرد مشابه دارند. آنها گلیکوپروتئین هستند - پروتئین هایی که قندهای زیادی روی خود دارند - از ویژگی های پروتئین های متصل شونده به گیرنده های بافت های دیگراست.

بانكس كه كارهاي گسترده اي روي HIV-1 ، gp120 و سد خون مغزي انجام داده است ، گفت: "مثل دژاوو بود."

آزمایشگاه بنکس سد خونی مغزی در آلزایمر ، چاقی ، دیابت و HIV را بررسی می کند.

در این آزمایش ۱۵ نفر برای تحقیقات آزمایش پروتئین S۱ در ماه آوریل با جیکوب رابر، استاد گروه‌های علوم اعصاب رفتاری، مغز و اعصاب و پرتودرمانی و گروه‌های وی در دانشگاه علوم و بهداشت اورگن همکاری کردند.

این مطالعه می تواند بسیاری از عوارض ناشی از COVID-19 را توضیح دهد.

بنكس گفت: "ما می دانیم كه وقتی به عفونت COVID مبتلا هستید ، در تنفس مشكل دارید و این به این دلیل است كه در ریه شما عفونت وجود دارد ، اما یك توضیح اضافی این است كه ویروس وارد مراكز تنفسی مغز می شود و در آنجا نیز مشكلاتی ایجاد می كند.

رابر گفت در آزمایش هایشان انتقال S1 در پیاز بویایی و کلیه مردان سریعتر از زنان است. این مشاهده ممکن است مربوط به افزایش حساسیت مردان به نتایج شدیدتر COVID-19 باشد.

بنکس در مورد افرادی که به‌راحتی به ویروس آلوده می‌شوند، اظهار کرد: «بسیاری از تاثیراتی که ویروس کووید دارد می‌تواند برجسته شود یا تداوم‌ یابد و یا حتی در اثر ورود ویروس در مغز ایجاد شود و این تاثیرات می‌توانند برای مدت‌زمان طولانی ادامه داشته باشند.»

نتایج این تحقیق در نشریه Nature Neuroscience منتشر شده است.

Source:

Materials provided by University of Washington Health Sciences/UW Medicine. Note: Content may be edited for style and length.